Uczęszczał do pruskiej szkoły powszechnej w Mechowie i Leśniewie. Świadomość narodowo-religijną Abrahama kształtował m.in. ks. Teofil Bączkowski (1838–1924), proboszcz mechowskiej parafii. Od wczesnej młodości regularnie brał udział w pielgrzymkach na Kalwarię Wejherowską. W młodości (podobno w wieku 16 lat) Abraham rozpoczął wędrówkę po Kaszubach, najmując się do dorywczych prac w gospodarstwach rolnych, leśnych, rybnych i przemysłowych.
Około 1889 r. A. Abraham mieszkał w Pryśniewie i w 1889 r. ożenił się z Matyldą Paszke (1860-1924) z Pryśniewa[1]. Mieli dwóch synów i trzy córki, z których jedna zmarła młodo. Synowie A. Abrahama uważali się jednak za Niemców; obaj zmarli w wyniku ran odniesionych podczas I wojny światowej, w której walczyli jako pruscy żołnierze[2].
Abrahamowie początkowo mieszkali w Orlu, a następnie w okolicach Sopotu[1]. Antoni Abraham pracował jako tragarz i woźnica, m.in. w browarze „Bergschlösschen Brauerei Zoppot” (Browar Zameczek Górski), w którym rozwoził piwo (1902–1903). Dorabiał też jako rzemieślnik. Kupił działkę i wybudował piętrowy dom przy Elisabethstrasse 15 (ob. ul. Karlikowska), w którym mieszkał w latach 1903–1908[3]. W 1976 r. w tym miejscu wybudowano 11-piętrowy dom mieszkalny spółdzielni „Kolejarz”.
W końcu 1918 r. został zastępcą członka Podkomisariatu Naczelnej Rady Ludowej na Prusy Królewskie, Warmię i Mazury.
Razem z Tomaszem Rogalą z Kościerzyny był delegatem na konferencję pokojową do Paryża. W kwietniu 1919 r. przedarli się obaj przez kordon graniczny i dotarli do Warszawy, skąd wyjechali pociągiem przez Wiedeń i Bazyleę do Francji, by tam – podczas konferencji wersalskiej – żądać przyłączenia Kaszub do Polski:
(Nie ma Kaszub bez Polonii, a bez Kaszub Polski)
informacje zaczerpnięto z: https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Abraham
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz